In Poppy Playtime 4 symboliseren ogen constante bewaking en het verlies van privacy binnen de fabriek. De griezelige blik van het speelgoed suggereert dat het meer is dan levenloze creaties: ze kijken toe. Verborgen camera's en verontrustende beelden versterken het idee dat er altijd iemand observeert. De ogen kunnen ook de overblijfselen van bewustzijn vertegenwoordigen die vastzitten in het speelgoed. Ze volgen de speler en duiden op een aanwezigheid die alles ziet, maar ongezien blijft. Uiteindelijk verdiepen de ogen de gruwel door de grens tussen waarnemer en waargenomen te vervagen.
